دستورات قرآنی، در زمینه "خدمت به مردم"
با توجه به مفهوم "نهضت خدمترسانی" و خدمت به مردم، که عام بوده و هم خدمت رسانی از جانب مسئولان و کارگزاران حکومتی را شامل شده و هم خدمت رسانی اقشار مردم نسبت به یکدیگر را، چند مطلب قابل ذکر است:
1. "خدمت"، تنها در حوزه خدمات اقتصادی، صنعتی و یا خدمات اجتماعی به مردم، خلاصه نمیشود، بلکه این واژه، خدمات فرهنگی، تربیتی و نظامی یا انتظامی و حتی خدمات قضائی را نیز شامل میگردد.
بنابر این، میتوان گفت: قرآن کریم، بزرگترین خدمت را همان خدمت فرهنگی انبیأ الهی به مردم میشمارد، پیامبرانی که هر یک در راه هدایت مردم به سوی حق از هیچ چیز دریغ نکرده و تمامی آزارها را تحمل نموده و تا پای جان، برای "اقامه دین" الهی ایستادند. بزرگترین خدمت آنان، همان "تزکیه و تعلیم" انسانها و هدایت آنان از تاریکی جهان و کفر به سوی نور بوده، خداوند میفرماید: "او کسی است که در میان جمعیت درس نخوانده رسولی از خودشان بر انگیخت که آیاتش را بر آنها میخواند و آنها را تزکیه کرده و به آنان کتاب ]قرآن[ و حکمت میآموزد، هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند." (جمعه، 2)(ملاحظه کنید بقره، 129 و 151.)
در همین راستا، یکی دیگر از خدمات سیاسی، فرهنگی آنان، آزادی انسانها، از بند اسارت بوده; میفرماید: "ویَضَعُ عَنهُم اِصرَهُم والاَغلـَلَ الَّتی کانَت عَلَیهِم; (اعراف، 157) و بارهای سنگین و زنجیرهایی را که به آنها بود ]از دوش و گردنشان[ بر میدارد."(ر. ک: تفسیر موضوعی، پیام قرآن، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 7، ص 25، نشر مطبوعاتی هدف.)
2. افزون بر مطلب فوق، در مورد "خدمت به مردم" در قرآن کریم، به چند دسته از آیات میتوان اشاره کرد:
الف) آیه تعاون; میفرماید: "وتَعاونوا عَلَی البِرِّ والتَّقویَ ولا تَعاونوا عَلَی الاِثمِ والعُدوَنِ; (مائده، 2) ]و همواره[ در راه نیکی و پرهیزکاری با هم تعاون کنید و ]هرگز[ در راه گناه و تعدّی، هم کار یک دیگر نباشید."
روشن است که خدمت به مردم، نوعی تعاون و هم کاری با آنان در رفع مشکلات آنها است.
ب) آیه احسان; میفرماید: "واَحسِنوا اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ المُحسِنین; (بقره، 195) و نیکی کنید که خداوند، نیکوکاران را دوست دارد."
]ملاحظه کنید: (اسرأ، 7); (یونس، 26); (قصص، 77)[ روشن است که خدمت کردن به مردم، یکی از مصادیق "نیکی کردن به آنها است"
ج) آیة انفاق; خداوند، در آیات بسیاری سفارش به این امر میفرماید و یکی از اوصاف پرهیزکاران را انفاق در حال توانگری و تنگدستی معرفی کرده میفرماید: "بهشتی که وسعت آن آسمانها و زمین است، برای پرهیزکاران آماده شده است # همانها که در توانگری و تنگدستی، انفاق میکنند." (آل عمران، 133 و 134) هر چند انفاق، دارای اقسام و درجههای مختلفی است، که یک نوع آن صدقه، زکات و خمس است، که از نوع انفاق مالی است و نوع دیگر انفاق جان و یا انفاق وقت میباشد، به هر جهت انفاق و رسیدگی به محرومان و مساکین، یکی از بزرگترین خدمت اجتماعی به مردم است. ]ملاحظه کنید: (بقره، 267); (توبه، 103); (ذاریات، 19).[
د) آیة اطعام; قرآن کریم، یکی از عوامل مهمّ عبور از گردنه دشوار قیامت را "اطعام دادن" شمرده میفرماید: "و تو نمیدانی آن گردنه چیست! آزاد کردن بردهای # یا غذا دادن در روز گرسنگی # یتیمی از خویشاوندان # یا مستمندی خاک نشین را." (بلد، 12 ـ 16) و در مقابل، اطعام نکردن و عدم رسیدگی به مستمندان را یکی از عوامل رفتن به جهنم محسوب فرموده.]ملاحظه کنید: (مدثّر، 42 ـ 44).[
"û) آیة قرض الحسنه; خداوند قرض الحسنه به مردم را قرض به خود قلمداد کرده و میفرماید: "مَن ذَا الَّذی یُقرِضُ اللّهَ قَرضـًا حَسَنـًا فَیُضـَعِفَهُ لَهُ اَضعافـًا کَثیرَةً; (بقره، 249) کیست که به خدا "قرض الحسنهای" دهد، (و از اموالی که خدا به او بخشیده، انفاق کند) تا آن را برای او، چندین برابر کند؟
و) امر به معروف و نهی از منکر; یکی دیگر از مصادیق خدمت فرهنگی تربیتی، به مردم را میتوان این مورد شمرد; زیرا افزون بر جلوگیری فساد و فحشا و اعمال زشت در میان جامعه، یک نوع آرامش و امنیّت اجتماعی را، برای مردم به ارمغان میآورد; خداوند میفرماید: "کُنتُم خَیرَ اُمَّةٍ اُخرِجَت لِلنّاسِ تَأمُرونَ بِالمَعروفِ وتَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ وتُؤمِنونَ بِاللّهِ; (آل عمران، 110) شما بهترین امتی هستید که برای مردم پدیدار شدهاید; ]چه این که[ به کار پسندیده فرمان میدهید و از کار ناپسند باز میدارید و به خدا ایمان دارید." که این در واقع یک وظیفه عمومی تمام اقشار جامعه میباشد و از طرفی از شئون و وظایف حکومت اسلامی و کارگزاران آن است، در مواردی که نیاز به شدت عمل دارد.(ر. ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 3، ص 35، دارالکتب الاسلامیة.)
م) آیة ایثار: خداوند در مدح انصار چنین میفرماید: "آنان کسانی را که به سویشان هجرت کنند درست دارند و دل خود نیازی به آن چه که مهاجرین داده شده احساس نمیکنند و آنها را بر خود مقدم میدارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند.(حشر،9)
3. در قرآن مجید، آیاتی بیانگر این معنا است که برخی از انبیأ:، افزون بر وظیفه تبلیغی و خدمت هدایتگری مردم، خدمات دیگری نیز داشتهاند، که بخشی از آن عبارت است:
الف) زره سازی حضرت داوود7; میفرماید: "وعَلَّمنـَهُ صَنعَةَ لَبوسٍ لَکُم لِتُحصِنَکُم مِن بَأسِکُم فَهَل اَنتُم شـَکِرون; (انبیأ، 80) و ساختن زره را به خاطر شما به او تعلیم دادیم، تا شما را در چنگهایتان حفظ کند، آیا شکر گزار (این نعمتهای خدا) هستید؟"
ب) خزانه داری حضرت یوسف; میفرماید: "(یوسف) گفت: "مرا سرپرست خزاین سرزمین (مصر) قرار ده، که نگهدارنده و آگاهم." و این گونه ما به یوسف در سرزمین (مصر) قدرت دادیم." (یوسف، 55 ـ 56) حضرتیوسف، در جریان کمک به مردم و مدیریت بحران اقتصادی شدیدی که کشور مصر را تحدید میکرد، به یاری مستضعفان شتافت تا از تبعیضها بکاهد و حق مظلومان را از ظالمان بستاند و به وضع آن کشور سروسامان بخشد.(رجوع کنید: تفسیر نمونه، همان، ج 10، ص 5.)
ج) خدمت رسانی حضرت موسیبه دختران حضرت شعیب; قرآن میفرماید: "فَسَقیَ لَهُما ثُمَّ تَوَلّیَ اِلَی الظِّـلِّ; (قصص، 24) موسی برای (گوسفندانِ) آن دو زن، آب کشید، سپس رو به سایه آورد." که و به وسیله این خدمت، فصل تازهای در زندگانی حضرت موسیگشوده شد.
د) قرآن کریم، یکی از اهداف مهم نهضت انبیأ را برقراری و بسط عدالت اجتماعی در میان مردم ذکر کرده ]حدید،25[ و یکی از وظایف آنان را رفع اختلاف و قضاوت و داوری بین مردم، بیان میدارد; میفرماید: "خداوند، پیامبران را برانگیخت، تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت میکرد را، با آنان نازل نمود تا در میان مردم، در آن چه اختلاف داشتند داوری کند." (بقره، 213) و یکی از دستورهایش به حضرت داوود این است: "ای داوود! ما تو را خلیفه ]و نماینده خود[ در زمین قرار دادیم، پس در میان مردم به حق داوری کن." (ص،26) بنابر این، یکی از راههای خدمت رسانی به مردم، خدمت قضائی است.(ر. ک: تفسیر موضوعی پیام قرآن، همان، ج 7، ص 31 / تفسیر نمونه، همان، ج 19، ص 261.)
"û ) در قرآن، از خدمات "ذوالقرنین" نیز سخن به میان آمده ـ هر چند او از انبیأ الهی نیست ـ در بخشی از آیات به ظلم ستیزی او اشاره شد و در بخش دیگر به بیان سدسازی او در برابر هجوم قوم یأجوج و مأجوج میپردازد و میفرماید: "(ذوالقرنین گفت:) قطعات بزرگ آهن را برای من بیاورید (و آنها را به روی هم چیند) تا کاملاً میان دو کوه را پوشانید، سپس، گفت: (آتش در اطراف آن بیافروزید و) در آتش بدمید. (آنها دمیدند) تا قطعات آهن را سرخ و گداخته کرد، گفت (اکنون) مس ذوب شده برای من بیاورید تا به روی آن بریزم." (کهف، 96)(رجوع کنید به: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 12، ص 523 ـ 552، دارالکتب الاسلامیة.)
4. در آیاتی از قرآن کریم، خداوند انسانها را تشویق به کار و تلاش فرموده است و بدیهی است که خدمت به مردم در ضمن کار و تلاش است; میفرماید: "او کسی است که دریا را مسخّر (شما) ساخت تا از آن، گوشت تازه بخورید و زیوری برای پوشیدن (مانند مروارید) از آن استخراج کنید و کشتیها را میبینی که سینه دریا را میشکافند تا شما (به تجارت پردازید و) از فضل خدا بهره گیرید، شاید شکر نعمتهای او را به جای آورید. (نحل، 14)(ر. ک: (فاطر، 12); (اسرأ، 12); (قصص، 73).) قرآن کریم، تلاش برای معاش و خدمت به مردم را همردیف جهاد در راه خدا بیان میکند; میفرماید: "گروهی دیگر برای به دست آوردن فضل الهی (و کسب روزی و خدمت به مردم) به سفر میروند و گروهی دیگر در راه خدا جهاد میکنند..." (مزمل، 20) و این اهمیت اسلام به این موضوع را نشان میدهد.(ر. ک: تفسیر نمونه، همان، ج 25، ص 200 و ج 9، ص 21.)
در سیرة انبیأ و اولیأ خداوند، میخوانیم که آنان با کار و تلاش خویش و ارائه خدمتی به مردم، ارتزاق میکردند; مثلاً در حدیثی از امام علیمیخوانیم که: "حضرت داوود7 با دست خویش، از برگ خرما بوریا میبافت و به همنشینانش میگفت: کدام یک از شما برای فروش آن، مرا یاری میکند؟ و آن گاه، از بهای آن، قرص نان جو میخورد."(نهج البلاغه، خطبة 160.) و یا حضرت ادریسو یا لقمان دو زندگی میکردند.(رجوع کنید به: توسعه اقتصادی بر پایه قرآن و حدیث، محمد محمدی ریشهری، ترجمه سیدابوالقاسم حسینی (ژرقا)، ج 1، ص 182 ـ 250، دارالحدیث.)
افزون بر این، در روایات اهل بیت: سفارش اکیدی نسبت به بجاآوردن درخواست برادران ایمانی شده، به طوری که یکی از مهمترین حقوق برادری، در پی حوایج و خدمت به مردم شمرده شده است. که پرداختن به آن خارج از این پاسخ نامه میباشد. فقط به روایتی از "جمیل" بسنده میکنیم که از امام صادقنقل میکند: "مؤمنان خدمت کار یکدیگرند، (جمیل گوید:) عرض کردم: چگونه خدمتکار یکدیگرند؟ فرمود: به یکدیگر سود میرسانند."( اصول کافی، ثقةالاسلام کلینی ـ رحمه الله ـ ج 2، ص 167، ح 9، دارالتعارف/ رجوع کنید: میزان الحکمة، محمدمحمدی ریشهری، ترجمه جمید رضا شیخی، ج 3، ص 1377، دارالحدیث/ الف حدیث فی المؤمن، شیخ هادی نجفی، نشر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم/ مستدرک الوسایل، محدث نوری ـ رحمه الله ـ، ج 9، ص 50، نشر مؤسسه آل البیت.)
5. پیامدهای دنیوی و اخروی خدمت به مردم: از آن جا که زندگی بشر، به طور اجتماعی است و با توجه به مختلف بودن استعداد و توان و ذوق هر فرد اجتماع در زمینههای مختلف، ناگزیر از تعامل صحیح افراد یک جامعه با هم هستیم و این همان در خدمت یکدیگر بودن و تعاون داشتن در زمینههای مختلف را میطلبد. قرآن کریم در این مورد میفرماید: "نَحنُ قَسَمنا بَینَهُم مَعیشَتَهُم فِی الحَیوَةِ الدُّنیا ورَفَعنا بَعضَهُم فَوقَ بَعضٍ دَرَجـَتٍ لِیَتَّخِذَ بَعضُهُم بَعضـًا سُخریـًّا; (زخرف، 32)، معیشت آنها را در زندگی دنیا، در میان آنها تقسیم کردیم و بعضی را بر بعضی برتری دادیم تا یکدیگر را مسخّر کرده (و با هم تعاون و خدمت نمایند)."
در مورد پیامدهای دنیوی خدمت رسانی به مردم، میتوان گفت: از برخی آیات قرآن کریم چنین استفاده میشود که خداوند برای مردم آرامش، امنیت، رفاه را در این دنیا میخواهد، تا در سایه آنها به عبادت و بندگی خداوند بپردازد و از همین روست که آسمانها و زمین را مسخّر انسان قرار میدهد.
خدمات مالی به انسانها، کمترین پیامدش در این دنیا، رفع نیاز مندی مستمندان و درماندگان است، افزون بر این که یک حالت قرب معنوی را در همین دنیا، برای خادمین آن به دنبال دارد. و همچنین است در مورد خدمات فرهنگی که سعادت دنیوی را به همراه داشته و یک نوع آرامش روحی و روانی به انسانها عطأ میکند.
پیامدهای اخروی آن، با توجه به آیات و روایات، بهشت جاویدان است (البته اگر برای خدا باشد) و تمام ثوابهای مطرح شده برای انفاق و قرض الحسنة و صدقه و جهاد در راه نجات مستضعفان و... را میتوان به عنوان پیامدهای اخروی بیان داشت.
در روایتی از رسول اکرمآمده است: "هر مسلمانی که گروهی از مسلمانان را خدمت کند، خداوند به تعداد آنان در بهشت به او خدمتکار دهد."(اصول کافی، همان، ج 2، ص 207، ح 1.)
خلاصه: از منظر آیات و احادیث اهل بیت: دستهای دلالت بر تشویق و ترغیب مردم به کار و تلاش و خدمت گزاری میکند، حتی اگر ارائه آن خدمت برای گذران زندگی باشد، به طوری که پیامبر اکرمدست سعد انصاری را ـ که در اثر ریسمان و بیل رشته رشته شده بود ـ میبوسند.
برخی از روایات، بیانگر پاداشهای اخرویِ خدمت گزاری است که به آن اشاره شد.
بعضی دیگر از احادیث، به پارهای از راههای خدمتگزاری اشاره دارد، مثلاً امام علیدر بیان وضع زندگی مردم، در روزگار پیشوایی خودشان میفرمایند: "در کوفه کسی نمانده جز آن که از نعمت برخوردار بوده و زندگی آسودهای دارد; فرومایهترین مردم، نان گندم میخورد، زیر سایبانی مَسکن دارد و از آب گوارای فرات مینوشد.(توسعه اقتصادی بر پایه قرآن و حدیث، همان، ج 1، ص 430، ح 773.)
و در نامة مشهورشان به مالک اشتر، آن گاه که وی را به گارگزاری مصر میگمارند; میفرماید: "باید بیش از آن که به گردآوری خراج (و مالیات) بیندیشی، در اندیشه عمران و آبادسازی زمین باشی; زیرا خراج گرد نیاید مگر به آبادانی(نهج البلاغه، سیدرضی ـ رحمه الله ـ کتاب 53.)
و روایات فراوانی که حکایت از برآوردن نیاز مردم و محتاجان دارد; امام علیدر نامهای به یکی از کارگزاران خویش چنین آوردهاند: "پس از دل و جان با مردم انصاف ورزید و برای برآوردن نیازهایشان شکیبا باشید، که همانا شما خزانه دارانِ مردم، وکیلان أمت و سفیران پیشوایان هستید و... ."(نهج البلاغه، کتاب 51، رجوع کنید: میزان الحکمه، همان، ج 3، ص 1316 ـ 1327.)